MİADDAN ÖNCE SON ÇIKIŞ

İçtimai hayatımız bile modaya uygun. Kapısını çaldığımız insanlar, daha dün aynı şeytanı taşlayanlar, hepsi yörüngesinden kaymış gitmiş. Hac bitmiş, kurban etlerinin hepsi derin dondurucuya atılmış gibi, müsait bir zaman giderseniz sizde yersiniz belki. Âmâ Biz şeytanı taşlarız arkadaş! Size afiyet olsun.

Sonra ferah bir hava alalım diye düşündüğümüz an tanıdık bir gölge. Hızlı adımlarının arasına iliştirdiğimiz bir merakla “Nereye?”. Demez olsaydık “şo tarafa “kayıtsızlık duvarıyla acı bir karşılaşma. İçinden gelen “ora nere gardaşım” bilinmezliği. Orası neresi, sana diyeyim; orası senin bilmeni istemediği yer. Sen bilme arkadaş, seninle işi yok! Sen uydurma şehirlerde boğulmana devam et…

Zamanla uydurmaya çalıştığımızın esiri olmuşuz, farkında değiliz. Denge diye bir ninni ile yalandan gülücükler dağıtıp durmaktan duraklar bile kaçışmakta. Topun sahibi olan çocuk büyüdü, zihniyeti de ve her yanımızı sarıp sarmaladı. Başkalarının o dokunulamaz alanlarının boğuculuğundan ne yapacağımızı bilemez haldeyiz. Ben varım desen sen otur orada şamarı yüzümüzde.

Bu kaos içerisinde Müslümanlığını iddia ve ilan eden her kişi için olmazsa olmazdan başlamaktan başka çare yok. Varlık nedenimizi zikretmemek güneş varken gözleri kapayıp herkesi karanlığa ikna etmek olur. Aklınızda bir soru işareti olması bile aslında başlı başına bir sorun’un işareti ki bu kötü. Çoktan hayatımızdan çıkmış gitmiş demek ki ya da gerçekten kaçarken yalanlarımıza inandık da onu sadece duvarların yüksek yerlerinde unutuverdik. Hâlbuki Yaradan iflah olmaz kalbimize nakşetmemiş miydi O’nu? Fark edelim ki ahir zaman içerisindeyiz ve geri sayım olanca hızıyla devam ediyor. Sabahın nasıl olduğunu, güneşin ne ara battığını hesaplayamaz olduk hatta günler bile şaşkın. Şaşkınlığımızı sele mi verdik yoksa küresel ısınmaya mı yükledik? Her derdimizi dışarıda arar olduk. Zaman bize yaratılmışken peşinden koşanlardan olduk.

O zaman;

Göğe çekilmeden, sayfalardan silinmeden evvel; Dalları arzı ve arşı kaplayan o eşsiz ağacın dalına uzan ve bir meyve kopar.

İsa’dan(As.) önce yeryüzüne dön ve ekmeye başla hasatta rahat için,

Vakit dolmadan, yoldan çıkmadan yola çık…