İşte adaylar

Gerek yerel, gerekse yerel seçimlerde gündem hızlanır,
Belediye Başkanlığı, Milletvekilliği Adaylarını telaş kaplar.
Reklamlar, afişler, gazete ziyaretleri, STK’lara misafirlikler…
Bunlar muhakkak olacak, bu işin doğasında bu var.
Fakat Milletvekili Adayı olmuş birinin bu işleri prosedür görmesi gerek.
Siyaset ile ilgisi alakası olan, bazı konuları kendine dert edinmiş,
Ülke ve Dünya gündemini takip eden,
İnsanlarla ilişkisi kuvvetli, sosyal hayatın içinde olan,
Siyasetin yerinin sadece siyasi partiler olmadığını bilen,
Kahvehaneden tutun, dernek ve vakıflarda aktif olan,
Ortaya somut çalışmalar koymuş,
Yaşadığı şehir tarafından tanınmış ve benimsenmiş,
Aday olduğu takdirde şaşkınlıkla değil tabii karşılanan,
Görev aldığında neler yapabileceği az çok belli olan,
Ve daha birçok kalemde sayabileceğimiz hünerlere sahip,
Cemiyet insanlarının bu vazifelere talip olmaları gerekir.
Yoksa maddi gücü ile bir yerlere gelmiş,
Yaşadığı şehir ve dünya görüşü ile alakalı dertli olmayan,
Sadece makam hevesinde olan insanların,
Kişisel hırslarının, nefis tatmin yerleri olmamalı bu vazifeler.
Geleceğe dair umutları ve projeleri olan,
Dertlenmiş ve bu dertlerin kendisini harekete geçirdiği,
Dava Adamlarının yolu açık olsun…

Adam 30 sene aynı partiye oy vermiş. “Ben partimi değişmem arkadaş! Dönek değilim!” diye böbürlene böbürlene dolanıyor.

Yani, iradesini bir partiye teslim etmiş. Doğru da olsa, yanlış da olsa oyunu vermeye devan ediyor. Oyunu bir partini “cebine” koymuş…

Değişen dünya şartlarına göre programını geliştirmeyen, ideolojik yapısını muhafaza etmek adına bilimsel yaklaşımlardan uzaklaşan, iç politikada da dış politikada da hala 1980 öncesi şartlarına göre tavır alan, “gerçek hayattan kopmuş” partilere ısrarla oy vermek akıllı bir insanın yapacağı iş değildir.

Parti programları veya liderleri “ismet” sıfatına haiz değildir. Yani hatasız değildir. Tercihimizi yaparken “hatasız olanı” bulamayacağımıza göre, “en az hatalı” olanı tesbit edip, ona göre oy kullanmamız gerekir.

Ve bunu her seçimde yeniden değerlendirmemiz gerekir.

Partiler, bizim irademizi “cepte keklik” olarak görmek yerine, her seçimde değişebilir bir irade olarak görürlerse, emin olun daha çok çalışacaklar ve kendilerini her seçimde yeni şartlara göre değiştirmek zorunda hissedeceklerdir.

Bunun aksi olursa, koltuğu kapan bir daha o makamı terk etmemek için elli türlü dalavere yapmaktan çekinmeyecektir. Ve bunun adına “dava” ya da “ideoloji” diyecek, blok oyları “kendi çantasındaki keklik” olarak görecektir. Bu arada birilerinin gözü açılır da “ne oluyor arkadaş?” derse derhal, “hain” damgasını yiyecektir.

Siyasi tarihimiz bu gibi tecrübelerle doludur.

Ülkesini seven, ülkesinin çıkarlarına göre fikir değiştirmesini de bilmelidir. Fikir değiştirmek ihanet değildir. Aksine,sabit fikirli olmak, “hür insan iradesine” ihanettir!..

Peygamberimiz islamı tebliğ etmeye başladığı zaman, kafirler “biz atalarımızın dininden dönmeyiz” diye ısrar ettiler. Atalarının dininden Hakka dönenlere de “dönek” dediler.

Yanlışta ısrar etmek, mertlik değildir.

Hakka dönmek, döneklik değildir!..

***

Hür iradenizi, aklınızı, fikrinizi kimsenin çantasında keklik haline getirmeyin. Ülke çıkarlarını gözetin. Hangi partiye oy verirseniz verin ama, bu oyu bir gün geri alacağınızı da gösterin!

Biz milletiz. Esas olan bizim irademizdir. İradenize sahip çıkın ve herkesin buna saygı göstermesi gerektiğini kanıtlayın.

Ben her seçimde başka bir partiye oy verebilirim.

Çünkü benim oyum kimsenin çantasında keklik değildir!